لی آیاکوکا Leeiacocca، مدیر عامل خودروساز کرایسلر و احیاگر برند مشهور فورد موستانگ؛ او به نوعی از بیماری مدیریت، Ceo disease، مبتلا بود که تمایل به بی نقص نشان دادن خود داشت. او در تمام مدت مديريتش با نگاه از بالا به پایین و دستوری حکمرانی می کرد. گرچه مدتی توانست با این شیوه موفق شود، اما در نهایت بدلیل اعتراض کارگران، هیئت مدیره او را اخراج کرد. آلبرت دانلپ (Albert Dunlap)، مدیر عامل سان بيم Sunbeam که معتقد به کاهش هزینه به هر قیمتی بود و متخصص اخراج های دسته جمعی شناخته می شد. او که لقب ال اره برقی را یدک می کشید؛ سرانجام پس از بیکار کردن هزاران نفر بر اساس مدیریت سنتی، خود نیز از کار کناره گرفت. لو گرستنر Louis Gerstner مدیر عامل آی دی ام که بدلیل تفکر غیر پویا و عملکرد سنتی اش باعث رکود سهام این شرکت شد و این شرکت را در رقابت با شرکت های نوپای زمانه خود مانند؛ اپل و مایکروسافت، به سمت دره هل داد.
در مقابل این سه نفر؛ ایلان ماسک با سرمایه گذاری در خودروسازی تسلا و اصرار بر تولید خودروهای برقی توانست قدمی نو در رقابت با غول های خودروسازی دنیا بر دارد. اریک اشمیت، مدیر عامل گوگل، نه تنها در مقابل اخراج نیروهایش ایستادگی می کرد که با نوسازی چارت شرکت، نیروهای بسیاری را استخدام کرد. او همچنین با خرید برندهای مطرح دیگر مانند يو تيوب، بر وسعت کارمندان خود افزود. استیو جابز با نو آوری در عرصه تولید کامپیوتر خانگی و اصرار بر طراحی نوآورانه، سهام شرکت اپل را چندین برابر کرد و این برند را به صدر برندهای جهان ارتقا داد.
پیشنهاد می کنیم این مقاله را نیز بخوانید: از بنچ تا فین تک در بانکداری