گروه مالی مریل لینچ “Merrill lynch” یکی از موفق ترین ها در حوزه خود بود.
این مجموعه به دلیل فرهنگ بانکداری زمانه خود که شامل: احترام به مشتری و کارمندان بود به مادرمریل شهرت داشت.
در سال 2001 استنلی اونیل “Stanley Oneal” در این شرکت ظهور کرد. او نوه یک برده آزاد شده بود که در دانشگاه هاروارد درس خوانده بود و بعد از کار در کارخانه جنرال موتورز، بدون تجربه در کارگزاری اوراق بهادار، در وال استریت مشغول به کار شد.
انیل در سال 1986 به استخدام این گروه مالی درآمد. او اداره بزرگترین بخش کارگزاری اوراق بهادار شرکت مریل را برعهده گرفت و تا اواخر دهه 90 که مدیر ارشد امور مالی بود، باعث اخراج هزاران نفر شد و در نهایت، در سال 2001 مدیر عامل شد. او با مدیریت سنتی، فرهنگ سازمانی بانکداری را زیر پا گذاشت و باعث نفرت مشتریان و کارمندان از این برند شد.
او با سرمایه‌گذاری‌های اشتباهش، بخصوص در مورد ادغام با شرکت “Wachovia”، بالغ بر 8 میلیارد دلار به مریل لینچ ضرر مالی وارد کرد. اونیل این مجموعه را با رسوایی کامل ترک کرد.
بانکداری مدرن با استفاده از مدیرعامل های جوان و کارآفرین، با گذر از این تجربه ها، توانسته از تکرار این اشتباه‌ها جلوگیری کند.
پیشنهاد می کنیم این مقاله را نیز بخوانید: وقتی سرخپوست ها هم به اهمیت سرمایه گذاری پی می برند